Schopenhauer soruyor: "Şu çocuk dünyaya getirme işi şimdi olduğu gibi bir zorunluluk veya bedensel zevkin eşlik ettiği bir şey değil de tamamen düşünülüp taşınarak akılla yapılan bir iş olsaydı acaba insan soyu gerçekten varlığını sürdürmek ister miydi?"
Bu soruda, çocuk sahibi olma kararının tamamen akıl ve mantık çerçevesinde alındığı bir senaryo üzerinden insan soyunun devam etme isteği sorgulanıyor. İnsanların çocuk sahibi olma motivasyonlarını üç ana kategoride toplarsak: yardım, miras ve soyun devamı.
Şimdi, analiz edelim:
- Yardım Motivasyonu: İnsanların çocukları bir tür "yardımcı" olarak gördüğünü söyleyebiliriz. Bu, tarihsel olarak tarım toplumlarında veya aile işletmelerinde sıkça görülen bir durumdur; çocuklar, ailenin ekonomik yükünü paylaşır veya yaşlılıkta destek olur. Ancak bu motivasyon, modern toplumlarda sosyal güvenlik sistemlerinin gelişmesi ve bireyselliğin artmasıyla zayıflamış olabilir. Akılcı bir dünyada, bu nedenin ağırlığı, ekonomik ve sosyal koşullara bağlı olarak değişir.
- Miras Motivasyonu: Mallarını bırakmak için çocuk sahibi olma fikri, insanın ölümsüzlük arayışının bir yansıması olarak görülebilir. Akılcı bir çerçevede, bu motivasyon, bireyin yaşamının anlamını maddi veya manevi miras yoluyla sürdürme isteğinden kaynaklanabilir. Ancak, tamamen akılcı bir toplumda, miras bırakmanın soyun devamı için ne kadar gerekli olduğu sorgulanabilir. İnsanlar, mirası topluma veya başka yapılara bırakmayı tercih edebilir.
- Soyun Devamı ve Kendinden Bir Parça: . İnsanlar, genetik miraslarını devam ettirme ve kendilerinden bir parçanın yaşamda kalması arzusuyla hareket edebilir. Bu, evrimsel biyolojinin bir yansımasıdır; genlerin aktarılması, türün devamı için temel bir dürtüdür. Ancak, sorunun önerdiği gibi, bu karar tamamen akılcı olsaydı, insanlar bu dürtüyü rasyonel olarak sorgulayabilir ve belki de soyun devamını anlamsız bulabilirdi, özellikle yaşamın anlamı veya varoluşsal sorular daha derinlemesine ele alınırsa.
Genel Değerlendirme: Sorunun temelinde yatan "tamamen akılcı bir dünya" fikri, bu motivasyonların ne kadar geçerli olacağını sorgulatıyor. Akılcı bir insan, soyun devamını neden istesin? Yaşamın anlamı, bireysel tatmin veya toplumsal katkı gibi kavramlar, soyun devamından daha ağır basabilir. İnsan doğasının karmaşıklığını yansıtıyor ama akılcı bir senaryoda bu nedenlerin ne kadar sürdürülebilir olduğu tartışmaya açık. Örneğin, varoluşsal bir perspektiften, insan soyunun devamı, evrenin büyük ölçeğinde anlamsız bulunabilir, ve bu da akılcı bireylerin çocuk sahibi olma kararını yeniden değerlendirmesine yol açabilir.
Akılcı bir dünyada, soyun devamı belki de bireysel veya kolektif bir "proje" olarak yeniden tanımlanırdı, ama bu projenin değeri, bireylerin yaşamı nasıl anlamlandırdığına bağlı olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder