Kalabalıklarınız var, ey insan, arkadaşlar, toplantılar, alkışlar… Ama gece yalnızsın, değil mi? Kalabalık, seni oyalayan bir yalan; gerçek dost, bir fırtınada el uzatan tek kişidir.
Deli dediniz bana, çünkü ben kalabalıkları terk ettim, bir ağacın gölgesinde, bir köpeğin sadakatinde buldum huzuru. Siz binlerce “takipçi” toplarken, ben bir tebessümle zengin oldum.
Hangimiz yalnız, karar verin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder